مدیریت کمی و کیفی آبخوان دشت رامهرمز با استفاده از مدل ریاضی در modflow و md۳dms

مدلسازی یکی ازروشهای غیر مستقیم مطالعه منابع آبهای زیرزمینی است که بعلت کارایی بالا و هزینه کمتر نسبت به روشهای دیگر در حال حاضر توجه زیادی رابه خود جذب نموده است. مطالعه حاضربا استفاده ازنسخه مادفلوی p‏mwin 5.3  در دشت رامهرمز در استان خوزستان صورت گرفته است. منطقه مورد مطالعه 267 کیلومتر مربع است که به یک لایه با 7735سلول تقسیم شده است. نتایج اندازه­گیری سطح ایستابی و غلظت نیترات، داده­های لیتولوژیکی، پارامترهای هیدروژئولوژیکی وداده­های بارندگی در مدل مورد استفاده قرار گرفتند و با مدلهای modflow و mt3dms واسنجی و صحت­سنجی گردیدند. برای حصول به مقادیر بهینه هدایت هیدرولیکی، جریان مرزی، آبدهی ویژه و نفوذ ناشی ازبارندگی و آب برگشتی ازچاه­ها، مدل جریان از مهر 1388 تا شهریور 1389 به مدت یک سال واسنجی و از مهر 1389 تا آخر اسفند 1389 به مدت شش ماه صحت­سنجی شد. پس از واسنجی و صحت­سنجی مدل جریان، مدل انتقال آلودگی نیترات به مدت شش ماه از خرداد 1389 تا آبان 1389 واسنجی و طی یک دوره دو ماهه در مهر و آبان 1389 صحت­سنجی شد. نتایج حاصل از بیلان مدل کمی تحت سناریوهای مدیریتی مختلف نشان داد که آبخوان قابلیت تحمل تنش­های شدید را داراست و با مدیریت صحیح می­توان از آب آبخوان جهت توسعه کشاورزی منطقه استفاده کرد. از نظر کیفی نیز آبخوان در مرحله گذر از خط 50 درصد آلودگی است که با توجه به سناریوهای مختلف و با برنامه­ریزی مناسب می­توان طی طولانی مدت آبخوان را پاکیزه کرد. .